Αγαπιόντουσαν μόνο δύο μέρες
υπάρχει μερικές φορές ευτυχία μεσ' στη θλίψη
αλλ' από τότε που ήταν ερωτευμένοι
η μοίρα τους δεν ήταν πια δυστυχισμένη
ζούσαν μ' ένα παράξενο όνειρο
κι αυτό τ' όνειρο ήταν γαλανό σαν τους αγγέλους
η αγάπη τους ήταν μια πραγματική άνοιξη, ναι
τόσο αγνή όσο τα τρυφερά είκοσι χρόνια τους.
[Ρεφραίν:]
Είναι το ρομάντσο του Παρισιού
ανθίζει στη γωνιά των δρόμων
που βάζει την καρδιά των εραστών
ένα κομμάτι όνειρο και γαλάζιου ουρανού,
αυτό το γλυκό ρεφραίν των προαστίων μας
μιλάει τόσο ευγενικά για την αγάπη
που όλος ο κόσμος είναι ξετρελαμένος:
Είναι το ρομάντσο του Παρισιού!
Το προάστιο ήταν αλήθεια τομέα τους
το σαβατοκύριακο πήγαιναν
στο δάσος να μαζέψουν κρίνα της κοιλάδας
ή με μια βάρκα για βαρκάδα
έπιναν επίσης σε ταβέρνες
λευκό κρασί που κάνει το κεφάλι να γυρίζει
κι όταν φιλιόντουσαν, ναι
όλα τα ζευγάρια σα χόρευαν συζητούσαν:
(ρεφραίν)
Εδώ είναι που τελειώνει η ιστορία μου
θα βρίσκατε δύσκολο να με πιστέψετε
αν σας πω πως αγαπιόντουσαν κάθε μία μέρα
πως γεράσαν με την τρυφερή αγάπη τους
πως φτιάξαν μια αξιοθαύμαστη οικογένεια
και πως είχαν αξιολάτρευτο παιδιά
πέθαναν ευγενικά, άγνωστοι, ναι
φεύγοντας όπως είχαν έρθει
(ρεφραίν)