Tanto [Dutch translation]

Pablo Alboran - Zo veel

Leer me om je zacht te strelen

ik wil je leren liefhebben, opnieuw,

fluisteren in je oor, dat ik het kan.

Als je wil laat ik je een minuut,

denken over mijn kussen, mijn lichaam, en mijn vuur,

ik wacht als je er lang over doet, want ik geloof dat ik je verschuldigd ben, heel veel.

Nu dat ik alleen ben achtergebleven,

zie ik dat ik je zo veel schuldig ben, en het spijt me zo veel,

nu, hou ik het niet uit zonder je, er is geen manier om door te gaan, zo...

We gaan verstoppertje spelen

ons kussen als we opeens elkaar zien,

kleed me uit, en straks zien we wel,

we gaan tijd stelen van de tijd.

Hoe veel ik ook in je handen knijp,

het kost me moeite om te geloven dat je nog niet vertrokken bent,

ik zal opgaan in je lippen,

zoals mijn vingers opgaan in de piano.

Nu dat ik alleen ben achtergebleven,

zie ik dat ik je zo veel schuldig ben, en het spijt me zo veel,

nu, hou ik het niet uit zonder je, er is geen manier om door te gaan, zo...

Jij, die me leerde om oprecht te zijn,

zonder angst voor wat ik denk, de leugen ontwijkend,

jij, dat altijd aanwezig bent geweest

en toen de mensen niet aanwezig waren die me zoveel beloofden.

Jij, die me leerde om oprecht te zijn,

zonder angst voor wat ik denk, de leugen ontwijkend,

jij, dat altijd aanwezig bent geweest

en toen de mensen niet aanwezig waren die me zoveel beloofden.

Nu dat ik alleen ben achtergebleven,

zie ik dat ik je zo veel chuldig ben, en het spijt me zo veel,

nu, hou ik het niet uit zonder je, er is geen manier om door te gaan,

zo, zo, zo, zo, zo, zo, zo, zo...