Senin gibi hiç kimse dünyaya gelmedi
Senin gibi kimse nefes almadı dünyada
Beni en çok üzen de bu
Nasıl olur da bu kadar yıl sonra
Ansızın karşılaşırız?
Onun senin omzundaki elini çekiyorsun.
Bu yoldan yürüme,
Gölgeni bile istemiyorum,
Yüzlerce sokak var bu şehirde
Ama sen benimkini seçiyorsun.
Sessizlik, bizi selamlıyor birbirimizin yanından geçerken
Kendimi korumak için öylece geçip gidiyorum.
Nakarat:
Yalnız olduğun bir zamanda ara beni
Kimse bunu öğrenmeyecek;
Odada yanımda kimse olmaz.
Bari sadece nasıl olduğumu sor bana,
Ben 'İyiyim' derim.
Ara beni,ara beni
Bu yoldan yürüme,
Gölgeni bile istemiyorum
Yüzlerce sokak var bu şehirde
Ama sen benimkini seçiyorsun.
Sessizlik,
'Nasılsın?' diye sormaz sana
Ama eğer sen mutluysan,
Boşver,gitsin.
Ara beni,yalnız olduğun bir zamanda,
Sabaha kadar uyanıkmışım gibi,
O evden çıktığı zaman,
O bildiğim koridor,benim gibi kokmaya başladığında.