Έχουμε και οι δύο ακολουθήσει μερικούς παράξενους δρόμους
Και κανένας από τους δυο μας δεν πέρασε καλά
Αλλά κάθε εμπειρία επιτρέπεται και κάποτε να φύγει
Οι αναμνήσεις μας να μην σταθούν ποτέ εμπόδιο στο δρόμο μας
Τις αφήνουμε να φύγουν, να φύγουν, να φύγουν
Να φύγουν, να φύγουν, να φύγουν
Δεν την κοπανάμε από αυτό που βιώνουμε
Συνεχίζουμε και θα τα δώσουμε κι αυτή τη φορά όλα
Και ό,τι πονάει επιτρέπεται και κάποτε να φύγει
Οι αναμνήσεις μας να μην σταθούν ποτέ εμπόδιο στο δρόμο μας
Τις αφήνουμε να φύγουν, να φύγουν, να φύγουν
Να φύγουν, να φύγουν, να φύγουν
Εσύ κι εγώ πεζοπορούμε
Και πάντα κάπου μας πάει ο δρόμος
Από το ένα μέρος στο άλλο
Όπου μπορούμε να είμαστε αυτοί που είμαστε
Όπου όλα είναι και πάλι εντάξει
Ξέρουμε το συναίσθημα του να είσαι χωρισμένος από τον άλλο
Και όμως είμαστε συνδεδεμένοι για πάντα
Ξέρουμε το αίσθημα του να είσαι χαμένος
Δεν ψαχτήκαμε αλλά βρήκαμε ο ένας τον άλλον
Αφήνουμε τους εαυτούς μας να πάνε, να πάνε, να πάνε
Να πάνε, να πάνε, να πάνε
Εσύ κι εγώ πεζοπορούμε
Και πάντα κάπου μας πάει ο δρόμος
Από το ένα μέρος στο άλλο
Όπου μπορούμε να είμαστε αυτοί που είμαστε
Όπου όλα είναι και πάλι εντάξει
Όπου όλα είναι και πάλι εντάξει
Πόσο κοντά και μακριά μπορούμε να είμαστε αναμεταξύ μας και να το δείχνουμε
Πόσο συχνά μιλάμε με το παραπάνω και θα προτιμούσαμε να είμαστε σιωπηλοί με τον εαυτό μας
Και ό,τι μας φαίνεται δύσκολο δεν μας φαίνεται ποτέ πια δύσκολο
Χάρισέ μου λίγο θάρρος
Ξέρω ότι όλα θα πάνε καλά κι πάλι
Εσύ κι εγώ περιπατούμε
Και πάντα κάπου μας πάει ο δρόμος
Από το ένα μέρος στο άλλο
Όπου μπορούμε να είμαστε αυτοί που είμαστε
Όπου όλα είναι και πάλι εντάξει
Όπου όλα είναι και πάλι εντάξει