Torna a casa [Polish translation]

Spaceruję po mieście i wiatr wieje mocno,

Zostawiłem wszystko za sobą, słońce jest na horyzoncie.

Widzę domy z dala, zamknęli drzwi,

Ale szczęśliwie mam jej rękę i różowe policzki,

Ona podniosła mnie z ziemi pokrytego kolcami

Pokąsanego przez tysiąc węży, zakleszczonego w ich zwojach.

Nie posłuchała tych drani ani ich klątw,

Jednym spojrzeniem namówiła mnie na odejście

I to podróż, której nikt nigdy wcześniej nie odbył,

Jak Alicja i jej czary, Zwariowany Kapelusznik.

Pójdziemy tą drogą i nigdy nie będę czuł się zmęczony

Dopóki czas oszroni twoje włosy,

Bo jeszcze mam kartkę w dłoni i pół papierosa.

Zatrzymujemy się tutaj na chwilę dłużej, nie ma pośpiechu,

Bo w mojej głowie jest napisane zdanie, a nigdy go nie wypowiedziałem,

Bo życie bez ciebie nie może być idealne

Więc, Marleno, wróć do domu, bo tu jest zimno,

Więc, Marleno, wróć do domu, bo nie chcę już czekać,

Więc, Marleno, wróć do domu, bo tu jest zimno,

Więc, Marleno, wróć do domu, bo boję się zniknięcia

I tutaj niebo powoli staje się przezroczyste,

Słońce rzuca światło na słabości ludzi,

Słona łza moczy mój policzek, gdy

Ona dłonią delikatnie głaszcze moją twarz.

Będę wspinał się na każdy szczyt z krwią na rękach,

Chcę dojść do miejsca, do którego nie sięga wzrok,

Aby nauczyć się jak wybaczać każdą moją winę,

Bo nawet anioły czasem boją się śmierci.

Bo jeszcze mam kartkę w dłoni i pół papierosa,

Uciekajmy od tego, kto ma zbyt pragnie zemsty,

Odpływajmy od stałego lądu, bo to nie dla mnie,

Wczoraj byłem spokojny, bo dzisiaj będę burzą

Więc, Marleno, wróć do domu, bo tu jest zimno,

Więc, Marleno, wróć do domu, bo nie chcę już czekać,

Więc, Marleno, wróć do domu, bo tu jest zimno,

Więc, Marleno, wróć do domu, bo nie chcę już...

Przed tobą tylko byłem szaleńcem, teraz daj mi opowiedzieć:

Moja kurtka była pomięta i miałem rany na nadgarstkach,

A dzisiaj czuję się błogosławiony i nic bym nie zmieniał,

To miasto spojrzy przez okno, gdy zobaczy, że nadchodzimy.

Byłem pośrodku pomiędzy byciem ofiarą lub sędzią,

Byłem dreszczem, który wnosi światło w ciemności

I uwalnia cię od tych lśniących i błyszczących łańcuchów

I nie jestem pewien, czy byli śmierciami, czy odrodzeniami

Więc, Marleno, wróć do domu, bo tu jest zimno,

Więc, Marleno, wróć do domu, bo nie chcę już czekać,

Więc, Marleno, wróć do domu, bo tu jest zimno,

Więc, Marleno, wróć do domu, bo nie chcę już zniknąć, ach, ach, ach

Ach, ach, naj, naj, naj, naj

Więc, Marleno, wróć do domu, bo tu jest zimno,

Więc, Marleno, wróć do domu, bo boję się zniknięcia