Δεν έχω ξανανιώσει έτσι
Προσπαθώ να το συγκρατήσω και νιώθω ακόμα πιο πολλά
Ο ιδρώτας στάζει στη σπονδυλική μου στήλη και τα γόνατα μου δεν με βαστάνε. Δε μπορώ να κινηθώ, δε μπορώ να μιλήσω
Μα μετά ήρθες εσύ και μπόρεσα να ξανά συγκροτηθώ
Παραπατώντας, τα κατάφερα
Πενήντα χιλιάδες φωνές τραγουδάνε στη βροχή
Δεν υπάρχει τίποτα που δεν θα έκανα
Γιατί θα μετακινούσα βουνά αν μου το ζήταγες
Θα κολυμπήσω τις επτά θάλασσες
Θα είμαι εγώ αυτή που θα κρατήσει το φανάρι σου και πάλι
Θα έκανε ότι και να μου ζητούσες
Γιατί θα μετακινούσα βουνά αν μου το ζήταγες
Θα κολυμπήσω τις επτά θάλασσες
Θα είμαι εγώ αυτή που θα κρατήσει το φανάρι σου και πάλι
Θα έκανε ότι και να μου ζητούσες
Ποτέ δεν ήξερα πόσο περήφανη θα ένιωθα στέκοντας στη βροχή. Αυτές οι τρείς,
Λέξεις σημαίνουν τα πάντα για μένα και θα το τραγούδαγα ξανά και ξανά. Γιατί θα μετακινούσα βουνά αν μου το ζήταγες
Θα κολυμπήσω τις επτά θάλασσες
Θα είμαι εγώ αυτή που θα κρατήσει το φανάρι σου και πάλι
Θα έκανε ότι και να μου ζητούσες
Γιατί θα μετακινούσα βουνά αν μου το ζήταγες
Θα κολυμπήσω τις επτά θάλασσες
Θα είμαι εγώ αυτή που θα κρατήσει το φανάρι σου και πάλι
Θα έκανε ότι και να μου ζητούσες
Λοιπόν, το μπλε και το άσπρο της σημαίας, λάμπουν,
Και ανεμίζει,
Εκεί για μένα, με το χέρι στη καρδιά, η αλήθεια είναι,
Δεν θα ήθελα να είμαι,
Πουθενά αλλού
Γιατί θα μετακινούσα βουνά αν μου το ζήταγες
Θα κολυμπήσω τις επτά θάλασσες
Θα είμαι εγώ αυτή που θα κρατήσει το φανάρι σου και πάλι
Θα έκανε ότι και να μου ζητούσες
Γιατί θα μετακινούσα βουνά αν μου το ζήταγες
Θα κολυμπήσω τις επτά θάλασσες
Θα είμαι εγώ αυτή που θα κρατήσει το φανάρι σου και πάλι
Θα έκανε ότι και να μου ζητούσες