Thank God For The Suffering [Greek translation]

Εξακολουθώ να θυμάμαι την πρώτη πανσέληνο του Μάη.

Κάτω από τις ακτίνες του οποίου είμαστε ενωμένοι

Και αυτά τα λαμπερά φώτα στα γυάλινα κύματα

Όταν γλιστρήγαμε ελαφρά μακριά

Από το σιτάρι

Για κακές πτήσεις χαράς

Αυτά τα οράματα ξεθωριάζουν.

Όπως τα φαντάσματα στην παρέλαση της ζωής.

Αν και οι τομές την έκαναν τόσο ζωηρή.

Μια κόκκινη πόρνη

Με τα δύο τακούνια στην πόρτα

Ενός παραδείσου που κόπηκε από μένα, άνουσιο.

Και η ομίχλη των παραχυμών

Όπου οι άγγελοι αναστενάζουν, μόνοι κάθονται

Πάνω στο χείλος

Μόνο μια ολίσθηση από όπου την ικετεύω.

Αυτό θα ήθελα

Το φιλί της χρυσαλλίδα

Να σπάσω για να κάνω τη καρδιά μου που φτερουγιζει να πάει στραβά

Και σε αυτές τις παγωμένες στιγμές κέρδισαν

Από τη θλίψη που σέρνεται να σφαδισει/σκοτωσει τον ήλιο

Στις κουρτίνες με την πτέρυγα του θανάτου.

Ευχαριστώ τον Θεό για τον πόνο.

Η αγάπη θα είχε κατακτήσει τα παντα

Αλλά για την αρπαγή

Αυτό το αρχαίο σχέδιο για την ήττα μου

Ο ουρανός της άρνησης της πίστης θα την είχε ελευθερώσει

Φαίνεται ότι τα όνειρα είναι για να αιχμαλωτίσουν

Κάποτε χόρευε σε ένα βαλς του προβολέα

Μέσα από μια σκιασμένη διάσταση

Στα ποτάμια που είχαν τα μάτια της

Ο κόσμος παρασύρθηκε από μια χαμένη ορμή

Χωρίς θεϊκή παρέμβαση

Ανεξάρτητα από το ότι ο συντάκτης

Της αμαρτίας ήμουν εγώ και εγώ

Να είσαι αγνός στο μίσος στην αγκαλιά της πίστης.

Καθώς οι θνητοί κελαηδάν περισσότερο από οτι

Έχουν την ίδια τη ζωή.

Και σε αυτές τις παγωμένες στιγμές που κέρδισαν

Από τη θλίψη που σέρνεται να σκοτωσει τον ήλιο

Σε κουρτίνες που βρίσκονται στην πτέρυγα του θανάτου.

Ευχαριστώ τον Θεό για τον πόνο.

Και ευχαριστώ τον Θεό για τον πόνο

Καθώς ακόμα καίω

Για την επιστροφή της.

Θα συμφιλιωθώ με όλα

Θυμάμαι ακόμα, το πρώτο πανσέληνος του Μάη.

Σε φλόγες σαν μυστικά γράμματα.

Και η ομίχλη των παραχυμών

Όπου οι άγγελοι αναστενάζουν, μόνοι κάθονται

Πάνω στο χείλος

Μόνο μια ολίσθηση από όπου την ικετεύω.

Αυτό θα ήθελα

Το φιλί της χρυσαλλίδα

Να σπάσω για να κάνω τη καρδιά μου που φτερουγιζει να πάει στραβά

Και σε αυτές τις παγωμένες στιγμές που κέρδισαν

Από τη θλίψη που σέρνεται να σπαρτά τον ήλιο

Στις κουρτίνες με την πτέρυγα του θανάτου.

Ευχαριστώ τον Θεό για τον πόνο.

Η αγάπη θα είχε κατακτήσει τα παντα

Δεν είμαστε χωρισμένοι

Η χαμένη της απώλεια αναζωπυρώνει την οργή

Ο Χειμερινός πάγος εξασθενεί στην σκηνή μου.

Άναψε για άλλη μια φορά για να σκοράρει τον τελικο ξεκίνησε

Η αγάπη θα είχε κατακτήσει τα παντα

Η αγάπη θα είχε κατακτηθεί...

Μίσος

Από τη θλίψη που σέρνεται να σκοτωσει τον ήλιο

Στις κουρτίνες με την πτέρυγα του θανάτου.

Ευχαριστώ τον Θεό για τον πόνο.