Nix albescit in monte nocte
Vestigium non paret
Regni desolator' esse
Reginam me videtur
Vent' ululantem tempestate vertent' intra
Ferre nequeo quamquam conata
Ne ineant neque spectent
Gerere te bene necesse est
Cela sensus numquam sciant
Sed nunc sciunt
Relinquam me' curas
Non iam pati possum
Relinquam me' curas
Animam me revertam
Nil curo
Quod locuturi sint
Perfurat hiems
Nam frigidi numquam taedet me
Mira est cum spatio
Cuncta vis' est parva
Timores me olim rexit
Nequent me turbare
Volo scire quid faciam
Fines temptar' et rumpere
Non recta, prava, modi mihi
Libera sum
Relinquam me' curas
Una sum vento caeloque
Relinquam me' curas
Non videbis me flentem
Hic stoque
Hic manebo
Perfuriat hiems
Mi potentia per auras humum volat
Mi anima conscripat fractulis ubique
Cogitatio congelat sic' glacies
Numquam reveniam
Heri hesterna est
Relinquam me' curas
Cum oriar sicut aurora
Relinquam me' curas
Optima decessit
Hic consto
Luce diei
Perfurat hiems
Nam frigidi numquam taedet me