Κάποιες φορές είναι καλύτερα να είσαι νεκρός
υπάρχει ένα όπλο στο χέρι σου και στοχεύει το κεφάλι σου
Νομίζεις είσαι τρελός, πολύ ασταθής
κλωτσώντας καρέκλες και ρίχνοντας κάτω τραπέζια
σε ένα εστιατόριο στο West End
καλούν την αστυνομία, υπάρχει ένας τρελός εδώ πέρα
Τρέχεις στο μετρό πας σε ένα συνοικιακό μπαρ
στο
Στο West End, ένας κόσμος σε αδιέξοδο
τα αγόρια του East End και τα κορίτσια του West End
στο West End, ένας κόσμος σε αδιέξοδο
τα αγόρια East End του και τα κορίτσια του
τα κορίτσια του West End
Πάρα πολλές σκιές, φωνές που ψιθυρίζουν
πρόσωπα σε αφίσες, πάρα πολλές επιλογές
Αν, πότε, γιατί, τί
πόσα έχεις;
το'χεις; το παίρνεις; και αν ναι κάθε πότε;
και ποιο διαλέγεις το σκληρό ή το μαλακό;
(Πόσο έχεις ανάγκη;)
Στο West End, ένας κόσμος σε αδιέξοδο
τα αγόρια του East End και τα κορίτσια του West End
στο West End, ένας κόσμος σε αδιέξοδο
τα αγόρια East End του και τα κορίτσια του
τα κορίτσια του West End
τα κορίτσια του West End
(Πόσο έχεις ανάγκη;)
Στο West End, ένας κόσμος σε αδιέξοδο
τα αγόρια του East End και τα κορίτσια του West End
στο West End, ένας κόσμος σε αδιέξοδο
τα αγόρια East End του και τα κορίτσια του
τα κορίτσια του West End
τα κορίτσια του West End
Αν έχεις ευαίσθητη καρδιά η καρδιά από πέτρα
περίμενε μέχρι να σε πάω σπίτι σου
Δεν έχουμ ούτε παρόν ούτε μέλλον
Εδώ σήμερα, ήρθε για να μείνει
από κάθε πόλη σε κάθε χώρα
από τη λίμνη της Γενεύης ως τον Σταθμό της Φινλανδίας
(Πόσο μακρία έχεις πάει;)
Στο West End, ένας κόσμος σε αδιέξοδο
τα αγόρια του East End και τα κορίτσια του West End
στο West End, ένας κόσμος σε αδιέξοδο
τα αγόρια East End του και τα κορίτσια του
τα κορίτσια του West End
τα κορίτσια του West End
τα κορίτσια του West End
(πόσο μακριά έχεις πάει;)
.
.
.