Photograph [Filipino/Tagalog translation]

Nakakasakit ang pagmamahal, nakakasakit paminsan-minsan

Pero yun lang ang alam ko

Mahirap, mahirap paminsanminsan

Yun lang ang bagay na nagbibigay-buhay sa atin

Ipamalagi natin ang pag-ibig sa larawan

Ginawa natin ang mga alaalang mga ito

Kung saan mga mata nati'y bukas

Mga puso'y di nasaktan

At ang oras ay tumigil

Kaya puwede akong mapa-saiyo

Sa loob ng bulsa ng punit na maong mo

Hawakan ng higpit hanggang magkita tayo

Di ka mag-iisa, antayin mo akong umuwi

Pag-ibig ay nakakalunas, pag-ibig ay nakakahilom ng kaluluwa

At yun lang ang alam ko

Pangako'y ito'y dadali din, alalahanin mo sa bawat bahagi mo

At yun lang ang kasama natin sa ating kamatayan

Ipamalagi natin ang pag-ibig sa larawan

Ginawa natin ang mga alaalang mga ito

Kung saan mga mata nati'y bukas

Mga puso'y di nasaktan

At ang oras ay tumigil

Kaya puwede akong mapa-saiyo

Sa loob ng bulsa ng punit na maong mo

Hawakan ng higpit hanggang magkita tayo

Di ka mag-iisa

At pag sinaktan mo ako

Ayos lang sinta, may mas malala pa

Sa loob ng pahina'y hawakan mo ako

At di kita pakakawalan

Antayin mo ako na umuwi

Antayin mo ako na umuwi

Antayin mo ako na umuwi

Antayin mo ako na umuwi

Kaya puwede akong mapa-saiyo

Sa loob ng kuwintas mong binili mo nuong ika'y labing-anim

Kung saan ay katabi ng tibok ng puso mo

Itago mo sa ilalim ng kaluluwa mo

At pag sinaktan mo ako

Ayos lang sinta, dahil ang salita'y nakakasakit lang

Sa loob ng pahina'y hawakan mo ako

At di kita pakakawalan

Pag ako'y malayo, alalahanin ko kung paano mo ako hinagkan

Sa ilalim ng ilaw sa kanto sa sais

Dinig kitang bumubulong sa telepono

Antayin mo ako na umuwi