L'ultimo metrò [Polish translation]

Ona wbiegła, gdy

przyjechało ostatnie metro.

On siedział tam,

zatonął w jej oczach,

wszystko inne znikło i

w tamtej chwili wydało mu się,

że to los przebiegł tamtędy

z szybkością

tego pociągu, który

przejeżdżał przez miasto.

Zobaczył ją i pomyślał, że

była aniołem, który zstąpił

do tego ostatniego metra,

by wraz z nim frunąć w górę –

- kadry z filmu,

w którym puszczono wodze fantazji –

i wyobraził sobie,

że odejdzie wraz z nią,

a potem bieg myśli się zatrzymał,

lecz wewnętrzny głos przemawiał do niego:

to było serce, które mówiło...

Żyj tą chwilą,

jeśli tego naprawdę chcesz.

Przeżywaj ten czas

tak długo jak możesz.

Nigdy nie żałuj.

Musisz to wziąć lub odpuścić,

tak jakby największą

miłością była ona.

To jest życie, które masz;

musisz je przejść aż do końca,

a wtedy będziesz to wiedział...

A wtedy będziesz to wiedział.

Niewiele czasu upłynęło między

stacją i tunelem.

Jej spojrzenie przyciągnęło

jego spojrzenie

i w ułamku sekundy nim owładnęło.

Otworzyły się drzwi,

a to wyrwało go ze snu.

Jej już tam nie było,

lecz on jej nie zatrzymywał,

gdy odchodziła;

tymczasem ostatnie metro

jechało dalej swą trasą...

Żyj tą chwilą,

jeśli tego naprawdę chcesz.

Przeżywaj ten czas

tak długo jak możesz.

Nigdy nie żałuj.

Musisz to wziąć lub odpuścić,

tak jakby największą

miłością była ona.

Pokaż, kim jesteś;

nie bój się

pomylić.

Żyj tą chwilą,

zanim przeminie.

Żyj, gdy jest jeszcze czas.

Nigdy nie żałuj.

Musisz wierzyć i śnić,

tak jakby największą

miłością była ona.

To jest życie, które masz;

musisz je przejść aż do końca,

a wtedy będziesz to wiedział.

Musisz to wziąć lub odpuścić,

tak jakby największą

miłością była ona.

Pokaż, kim jesteś;

nigdy nie bój się

pomylić.

Musisz to wziąć lub odpuścić,

tak jakby największą

miłością była ona.