Dolce Barbara [Dutch translation]

Op een vensterbank bij een zonsondergang achter de nevels

komt mijn melancholie om de hoek kijken.

Vanavond lieve vriendin,

denk ik aan jou,

aan jou; dat je mij misschien hoort

op een vensterbank bij een zonsondergang ruiken de nevels...

Je weet dat het niet makkelijk is

de woorden te vinden,

de juiste deur te vinden om

de pijn te laten gaan.

Je weet dat men zich, zoals mensen doen,

afvraagt waarom

dit jou overkwam,

dat je in elk geval woede en

leegtes die ik niet kan vullen (achter) laat.

Op de vensterbank bij een zonsondergang schreien de nevels...

Zo wil ik jou herinneren,

zo leef je in mij,

zo wil ik je voorstellen,

dat je er bent, je bent eeuwig hier,

omdat je er bent,

ik hoop dat, ik hoop zo dat ik zo kan zijn,

mijn gedachten zeggen van wel,

mijn gedachten zeggen...

Ik weet dat waar je bent

je mij niet meer nodig hebt,

maar nu ben ik degene die jou zoekt,

want ik zou het graag willen bevatten en

mijn krachten zijn niet toereikend (hiertoe).

Op een vensterbank bij een zonsondergang dalen nevels,

Op de vensterbank bij een zonsondergang dalen de nevels...