Σούρουπο, ένα ρόδινο νέφος, αργό και διάφανο
πάνω απ' τον τόπο, ονειρικό κι ωραίο!
Πέρα απ' τον ορίζοντα εμφανίζεται γλυκά η σελήνη,
στολίζοντας το σούρουπο, σαν γοητευτική κοπελιά
που καλλωπίζεται να γίνει ονειρεμένα όμορφη,
με την ψυχή της να λαχταρά να γίνει σαγηνευτική
σκούζει σ' ουρανό και γη, σ' όλη την Φύση!
Τα πουλιά σώπασαν με τους λυπητερούς της θρήνους
και στην θάλλασα αντανακλούνται τα πλούσια κάλλη Της...
Απαλό το φως της σελήνης ξεσηκώνει κιόλας
ένα σφοδρό πόθο που γελάει και κλαίει!
Σούρουπο, ένα ρόδινο νέφος, αργό και διάφανο
πάνω απ' τον τόπο, ονειρικό κι ωραίο!