Zitti e buoni [Ligurian translation]

I no san mîga de còsse parlo

Vestî sûccidi, fræ, de fango

Giallo de sîga in mêzo ai dî

Mi, co a sîga caminando

Sciâ me scûze ma ghe creddo tanto

Ch’ô pòsso fâ sto sarto chîe

E anche s’a stradda â l’é ‘n salîa

L’é pe’ coesto che son deré a alenâme.

E bunn-a seja scignôi e scignôe

Ch’i sciòrten i attôri

Ô ve convén toccâve e cugge

Ve convén de stâ sitti e boîn

Chîe a gente â l’é strann-a comme i spacciatôi

Tròppe nòtti son stæto seróu fêua

Óua i piggio a câçi, ‘sti portoîn

Môro in ærto comme scalatôi

Coinde sciâ me scûze, mamán, se staggo sénpre fêua ma

Mi son fêua de tésta, ma divèrso de liâtri

E ti t’é fêua de tésta, ma divèrsa de liâtri

Semmo fêua de tésta, ma divèrsi de liâtri

Semmo fêua de tésta, ma divèrsi de liâtri

No…

Mi, hò scrîto paggine e paggine,

Hò visto a sâ e pòi e lacrime,

‘Sti òmmi inte vettûe no scalâ e rapide

Hò scrîto sôvia inn-a lapide,

“Inta mæ cà ô no gh’é Dîo”

Ma se ti te trêuvi o senso do tenpo ti vegnæ sciû da-o têu oblîo

E ô no gh’é vento ch’ô fèrme a natûrâle potensa

Da-o punto giûsto de vista

Do vento ti te senti l’ebressa

Co âli de çêa a-a schenn-a

Mi me reçerchjó coel’ærtessa

Se ti m’ ‘êu fermâ, reprêuvighe

Prêuva a taggiâme a tésta

Perché

Mi son fêua de tésta, ma divèrso de liâtri

E ti t’é fêua de tésta, ma divèrsa de liâtri

Semmo fêua de tésta, ma divèrsi de liâtri

Semmo fêua de tésta, ma divèrsi de liâtri

 parla, pe’ desgraçia, a gente, â parla

 no sa de còsse l’é ch’â parla

Tie, pòrtime dove galezzo,

Che chîe, â me manca l’arria

E â parla, pe’ desgraçia a gente, â parla

 no sa de còsse l’é ch’â parla

Tie, pòrtime dove galezzo,

Che chîe, â me manca l’arria

 parla, pe’ desgraçia a gente, â parla

 no sa in belin de ch’â parla

Tie, pòrtime dove galezzo,

Che chîe, â me manca l’arria!

Ma mi son fêua de tésta, ma divèrso de liâtri

E ti t’é fêua de tésta, ma divèrsa de liâtri

Semmo fêua de tésta, ma divèrsi de liâtri

Semmo fêua de tésta, ma divèrsi de liâtri

Niâtri semmo divèrsi de liâtri.