Ar c'hanaouennoù noz
n'eo ket ar memes
hag ar c'hanaouennoù deiz,
pa sked an heol,
rak diouzh an deiz e vever,
met diouzh an noz e karer.
Karout a reer selaou ouzh kanaouennoù an noz.
Dont a reont da luskellat
ar c'halonoù fatet,
hag a-wechoù keuziañ an eürusted tec'het kuit.
Keit ha bevin
em bo em ene
eñvorenn flour kanaouennoù noz.
Diouzh an deiz, sachet on gant ar vuhez c'harv.
Met difoupañ a ra an noz,
ha kerkent ha serret an nor
eus ma lojeiz,
e sav ur vouezh kuñv:
ar son a ganez gwechall
hag a zeu en-dro e-barzh ma holl huñvreoù
abaoe m'az peus ma dilezet.
Ar c'hanaouennoù noz
a zeu tre en demeurañsoù
evit komz eus karantez
d'hor c'halonoù gloazet.
Ar c'hanaouennoù noz
o deus mouezhioù a leñv
p'o deus soñj eus o devezhioù tremenet.
Goût a ouzont kanañ
lec'hioù hiraezhus
ma en em garemp
en diabell eus ar bed, eus an trouz,
hag hor c'homzoù-ni eo ar re
a lakaont war sonerezh,
en eñvor ouzhomp,
ar c'hanaouennoù noz.