Когда растает лёд [Kogda rastaet lyod] [Dutch translation]

En op die dag dat wij

Nog geen tranen kenden

En stil werden, op de rozenblaadjes

Een woeste sneeuwstorm bedekte de oevers

En de koude sneeuw alles toedekte

In een ver kasteel braken de spiegels

En de wereld werd broos, als een glazen speeltje

Maar de vlucht van de ziel wordt door de sneeuwstorm niet gehinderd

De lente wordt wakker wanneer het ijs smelt

Wanneer het ijs smelt, keren de vogels terug naar de tuinen

En de rozen bloeien, ondanks de sneeuwhopen

Laat nu de sneeuwstorm nooit meer terugkeren

En, nu het hart is ontdooid, haast het zich goedheid uit te stralen

Laat het ijs smelten en de vogels terugkeren

En de rozen bloeien, ondanks de sneeuwhopen

Laat de sneeuwstorm ons nooit meer overrompelen

En, nu het hart is ontdooid, haast het zich goedheid uit te stralen

Het ijs smelt...

De rivieren bevroren en met ijs bedekt

Het goede oude huis werd koud

Maar de droom van een tropische warmte

De vlam aangewakkerd, waar de as was

Geen vrees kennend en gelovend in een wonder

Een harmonieus koor, als één enkele stem

Om vooruit te gaan en geen tegenspoed te vrezen

En om te glimlachen wanneer het ijs smelt

Overgoten met een roze dageraad

En er komt geen onheil meer

Laat wereld verwarmen met het goede

En laat het ijs smelten!

Het smelt!!!

Wanneer het ijs smelt, keren de vogels terug naar de tuinen

En de rozen bloeien, ondanks de sneeuwhopen

Laat nu de sneeuwstorm nooit meer terugkeren

En, nu het hart is ontdooid, haast het zich goedheid uit te stralen

Laat het ijs smelten en de vogels terugkeren

En de rozen bloeien, ondanks de sneeuwhopen

Laat de sneeuwstorm ons nooit meer overrompelen

En, nu het hart is ontdooid, haast het zich goedheid uit te stralen

Het ijs smelt...