Gracias a la vida [Polish translation]

Dziękuję ci, żeś mi tyle dało, życie,

Że oczy codziennie otwieram o świcie

I mogę rozróżnić, co czarne, co białe,

I sięgam też nimi pod nieba powałę,

I ukochanemu przyglądam się skrycie.

Dziękuję ci, życie, żeś mi tyle dało,

Odgłosów i dźwięków orkiestrę wspaniałą:

Od brzasku do zmierzchu kanarków i świerszczy,

Silników i fabryk, i wiatru, i deszczu,

I głosu miłego barwę doskonałą.

Dziękuję ci, życie, żeś mi dało tyle:

Mych pierwszych czytanek odległe dziś chwile

I słowa, którymi opisać jest łatwo

Najbliższych mi ludzi, i jeszcze to światło,

Co wiedzie ku temu, z kim jest mi najmilej.

Dziękuję ci, życie, żeś mi tyle dało,

Wędrówką po świecie zmęczone mam ciało –

Szłam przecież piechotą przez miasta, kałuże,

Pustynie i plaże, równiny i wzgórza –

Lecz doszłam do niego i jeszcze mi mało.

Dziękuję ci, żeś mi tyle dało, życie,

Tę pierś, w której czuję serca mocne bicie,

Gdy patrzę na dzieła umysłu ludzkiego,

Gdy patrzę na dobro, od zła tak dalekie,

Gdy patrzę na moje w tych oczach odbicie.

Dziękuję ci, życie, żeś mi dało tyle,

Radosne i smutne za sobą mam chwile,

W ten sposób rozróżniam nieszczęście i szczęście,

Tkaniny dwie, z których szyć mogę swe wiersze,

Poznacie w nich pewnie i swe własne wiersze,

Bo wiersze was wszystkich to już moje wiersze

Dzięki temu, życie, żeś mi dało tyle.