Caruso [Polish translation]

Tutaj, gdzie błyszczą morskie fale

i wieje mocno wiatr

jest stary taras

w Zatoce Sorrento

Mężczyzna przytula dziewczynę

po tym, jak się popłakała

potem przygotowuje swój głos i znów zaczyna śpiewać:

Kocham cię bardzo

ale tak bardzo, bardzo, wiesz

to jest już jak reakcja łańcuchowa

która dociska krew w żyłach

Patrząc na światełka na morzu

myślał o nocach,tam w Ameryce,

ale to były jedynie światła barek

i biała poświata

Poczuł ból w melodii

wstał od fortepianu

ale kiedy ujrzał

księżyc wychodzący zza chmury

wydawało mi się to słodsze niż śmierć

Popatrzył w oczy dziewczyny

te oczy tak zielone jak morze

a potem, nagle, uronił łzę

i wydawało mu się, że tonie

Kocham cię bardzo

ale tak bardzo, bardzo, wiesz

to jest już jak reakcja łańcuchowa

która,wiesz, dociska krew w żyłach

Oto moc liryki

gdzie każdy dramat jest fałszem

gdzie miesza się odrobina sprytu z mimiką

a możesz stać się kimś innym

ale te dwoje oczu, które patrzą na ciebie

tak bliskie i szczere

sprawiają, że zawstydzają się słowa

i mieszają się myśli

Tak oto wszystko stało się maleńkie

także noce, tam, w Ameryce

Obracasz się i widzisz swoje życie

jak białą poświatę

Ach tak, życie, które się kończy

ale on nie myślał o tym wiele

co więcej już czuł się szczęśliwy

i na nowo rozpoczął swoją pieśń

Kocham cię bardzo

ale tak bardzo, bardzo, wiesz

to jest już jak reakcja łańcuchowa

która, wiesz, dociska krew w żyłach

Kocham cię bardzo

ale tak bardzo, bardzo, wiesz

to jest już jak reakcja łańcuchowa

która, wiesz, dociska krew w żyłach