Vincent [Greek translation]

Έναστρη, έναστρη νυχτα,

ζωγράφισε την παλέτα σου μπλε και γκρι,

κοίταξε μια καλοκαιρινή μέρα

με μάτια που γνωρίζουν το σκοτάδι στην ψυχή μου

Σκιές στους λόφους,

σχεδίασε τα δέντρα και τους νάρκισσους,

πιάσε το αεράκι και τη δροσιά του χειμώνα,

σε χρώματα πάνω στη χιονισμένη, λινή γη

Τώρα καταλαβαίνω

τί προσπάθησες να μου πεις,

πόσο υπέφερες για τη λογική σου,

πόσο προσπάθησες να τους ελευθερώσεις

Δε θα άκουγαν, δεν ήξεραν πώς,

Ίσως θα ακούσουν τώρα...

Έναστρη, έναστρη νύχτα,

φλεγόμενα λουλούδια που φωτεινά αναφλέγονται,

στροβυλιζόμενα σύννεφα σε βιολετί ομίχλη

καθρεφτίζονται στα, από κινέζικο κυανό, μάτια του Βίνσεντ

Χρώματα αλλάζουν απόχρωση,

πρωινά χωράφια με κεχριμπαρένιο σιτάρι,

διαβρωμένα πρόσωπα σχεδιασμένα σε πόνο,

Ηρεμούν κάτω από τα, γεμάτα αγάπη, χέρια του καλλιτέχνη

Τώρα καταλαβαίνω

τί προσπάθησες να μου πεις,

πόσο υπέφερες για τη λογική σου,

πόσο προσπάθησες να τους ελευθερώσεις

Δε θα άκουγαν, δεν ήξεραν πώς,

Ίσως θα ακούσουν τώρα...

Γιατί δε μπορούσαν να σε αγαπήσουν,

κι όμως η αγάπη σου ήταν αληθινή

Κι όταν καμία ελπίδα δεν είχε απομείνει στο πεδίο

σε εκείνην την έναστρη, έναστρη νύχτα,

πήρες τη ζωή σου, όπως κάνουν συχνά οι εραστές,

μα θα μπορούσα να σου έχω πει Βίνσεντ,

αυτός ο κόσμος ποτέ δεν προοριζόταν για κάποιον τόσο

όμορφο, όσο εσύ

Έναστρη, έναστρη νύχτα,

πορτρέτα κρεμασμένα μέσα σε άδειες αίθουσες,

κεφάλια χωρίς πλαίσιο, πάνω σε ανώνυμους τοίχους

με μάτια που βλέπουν τον κόσμο και δεν μπορούν να ξεχάσουν,

σαν τους αγνώστους που έχεις γνωρίσει

Κουρελιασμένοι άνθρωποι με κουρελιασμένα ρούχα,

ένα ασημένιο αγκάθι πάνω σε ένα ματωμένο τριαντάφυλλο,

κείτονται κατεστραμμένα και σπασμένα πάνω στο παρθένο χιόνι

Τώρα νομίζω πως ξέρω

τί προσπάθησες να μου πεις

πόσο υπέφερες για τη λογική σου

πόσο προσπάθησες να τους ελευθερώσεις

Δε θα άκουγαν, εξακολουθούν να μην ακούν,

Ίσως να μην το κάνουν ποτέ...