The Islander [Turkish translation]

Yaşlı bir adam deniz kenarında

Gün batarken

Ufka bakıyor

Yüzüne çarpan deniz rüzgarlarıyla

Fırtınadan harap olmuş adada

Tüm mevsimler aynı

Boyanmamış liman

Ve isimsiz bir gemi

Sürgün edilen, duyulmamış adam için kıyısız bir deniz

O, fenerini yakıyor, dünyanın sonundaki ışık

Yolu gösteriyor (ve) kalplerine umut serpiştiriyor

Uzaklardan eve doğru yolculuk eden o kişilerin

Bu, dünyanın sonundaki

Unutulalı çok olmuş ışık içindir

Ufuk ağlıyor

Çok zaman önce geride bıraktığı gözyaşlarına

Albatros uçuyor

Adamı hayale daldırıyor

Dünya'nın görmediği1 biri olmadan

Önceki zamanlarla ilgili

Prenses kulede

Çocuklar ise tarlalarda

Hayat ona her şeyi vermişti:

Evrenin bir adasını

Şimdi onun aşkının hatırası

Sisteki bir hayalet oldu

Adam son bir kez denize açılıyor

Dünyaya veda ediyor

Denize demir atıyor

Çok aşağılardaki deniz dibine (demir atıyor)

Ayağında hala çimenler var

Ve kaşının altında da bir gülümseme

Bu, dünyanın sonundaki

Unutulalı çok olmuş ışık içindir

Ufuk ağlıyor

Çok zaman önce geride bıraktığı gözyaşlarına

Çok zaman önce....

Bu, dünyanın sonundaki

Unutulalı çok olmuş ışık içindir

Ufuk ağlıyor

Çok zaman önce geride bıraktığı gözyaşlarına

1. Hiç kimsenin bilmediği