Somnambule [Dutch translation]

De dagen smelten in korte perioden en momenten

Ik ken mezelf niet meer, al mijn herkenningspunten zijn verloren

Ik geloofde de wereld te zien voor wat hij echt was

Maar zijn aankomst kwelt me, en toch

Dacht ik sterker te zijn, afgeleefd door onze tijd

Mijn wonden openen voor hem, zou ik niet boos moeten worden?

De wind waait naar het oosten, van lachen en strelingen

Ik schommel heel wat

En ik ben een slaapwandelaar

Mijn droom wordt stilte, en ik dwaal zonder hem

De twijfels van een ongelovige raken verloren in de nacht

En alles is beslist

Ik leef slechts van idealen, van gebroken woorden

Ik probeer compleet te zijn met liefde en het onbekende

En wanneer hij me omhelst, voel ik me niet meer zwak

De uitdagingen uit het verleden lijken ver weg, en toch

Weet ik dat deze beproeving voor altijd

De hoop op een leven bezaaid met spijt vernietigen kan

Maar wanneer hij naar me kijkt, voel ik mijn hart tekeer gaan

Zonder hem zijn is een langzaam aanstaande dood

De wind waait naar het oosten, de oceaan wiegt me

Ik schommel liefdevol

En ik ben een slaapwandelaar

Mijn droom wordt stilte, en ik dwaal zonder hem

De twijfels van een ongelovige raken verloren in de nacht

En alles is beslist

Ik leef slechts van idealen, van gebroken woorden

Ik probeer compleet te zijn met liefde en het onbekende