Prometheus [Dutch translation]

Bedek je hemel, Zeus,

met wolkennevel

en leef je, als de knaap

die distels topt,

op eiken uit en bergtoppen;

Je moet mijn aarde

toch wel laten staan,

en mijn hut, niet door jou gebouwd,

en mijn haard,

om welks gloed

jij mij benijdt.

Ik1 ken niets armoedigers

onder de zon dan jullie, goden!

Jullie voedt armzalig

met offerlasten

en gebedslucht

je majesteit,

en hongert, alsof

niet kinderen en bedelaren

hoopvolle dwazen zijn.

Toen ik een kind was,

niet wist van voor of achter,

sloeg ik mijn oog op

naar de zon, alsof daarboven

een oor was, om mijn klagen te horen,

een hart, als het mijne,

om zich over het benarde te ontfermen.

Wie hielp mij

tegen de overmoed van titanen?

Wie redde mij van de dood,

van slavermij?

Heb jij niet alles zelf volbracht,

heilig gloeiend hart?

Dankte jij niet jong en goed,

gloedvol maar bedrogen, je redding

aan de slapenden daarboven?

Ik jou eren? Waarvoor?

Heb jij ooit verzacht

de smarten van de verdrukten?

Heb jij ooit gestild

de tranen van de beangstigden?

Heeft mij niet tot man gesmeed

de almachtige tijd

en het eeuwig lot,

mijn heren en die van jou?

Dacht jij soms

dat ik het leven moest haten,

de woestijn in vluchten,

omdat niet alle

bloesemdromen uitkwamen?

Hier zit ik2, vorm

mensen naar mijn evenbeeld,

een geslacht3 dat mij niet kan schelen

te lijden, te wenen,

te genieten en blij te zijn,

en dat van jou4 niet te achten,

zoals ik!

1. Prometheus2. god, niet Prometheus3. het mensengeslacht4. het godengeslacht