Nón lyrics

Sólbrot yfir nátthaga,

læðist sifji nætur, stelur minni sálarró.

Þögnin þung sem blóð,

brestur tónn eitt sinn fagur.

Kyrrð í vetrarríki.

Myrkrið mýkir glætan gul,

gæðir kuldann hlýjum yl er nótt fellur á ný,

nóttin þung sem blý.

Fönnin kæfir sumarilm.

Vetur tekur yfir.

Vonin kom með vorinu

en lifði ekki lengi hér á Góumánuðum,

dó í ánauðum,

stoltið drap þá veiku von.

Kyrrð í vetrarríki.

Rökkvar yfir lífi okkar,

úr fjarlægðinni fögur er ástin vorboðin,

hjartans vorboðinn,

nú grafin er í fönn.

Vetur tekur yfir.

Mjúkir tónar mosans sofa í djúpu vetrarhúmi,

dúnmjúk skýin étin upp af nöprum grámanum.

Sefur illum svefni, í hvaða litum dreymir þig?

Læðist litlaus nóttin kannski inn í huga þinn?

Ekki fann ég guð í gömlu bókaskruddunum,

né hamingju í flösku, ekkert lýsti mína leið.

Drápu niður fæti illar draumfarir.

Samviskan nagar sálarhræ í illri neyð.