Była z Rosji i nazywała się Łajka1;
to była zupełnie zwykła suczka.
Z pospolitego zwierzęcia
awansowała na światową gwiazdę.
Wsadzono ją w statek kosmiczny,
by obserwować reakcje.
Była pierwszą astronautką
w kosmosie.
W kosmosie.
Rakieta już jest gotowa do wystrzelenia;
kontrola naziemna żegna się z Łajką.
Żegnaj, Łajko.
W bazie zaległa cisza;
oczekiwano jakiegoś sygnału.
Wszyscy przez słuchawki w uszach
słyszeli szczekanie suczki.
Podczas gdy na ziemi była wielka impreza:
krzyki, śmiechy, płacz i szampan,
Łajka wyglądała przez okno.
Co to może być, ta kolorowa kula
i po co ja kręcę się wokół niej?
Rakieta już jest gotowa do wystrzelenia;
kontrola naziemna żegna się z Łajką.
Żegnaj, Łajko.
Pewnej nocy w teleskopie
pojawił się nowy błysk.
Nikt nie potrafił wyjaśnić
pojawienia się nowego słońca.
I jeśli chcemy wierzyć w legendę,
musimy pomyśleć tak:
na ziemi jest o jedną suczkę mniej,
a na niebie o jedną gwiazdę więcej.
A na niebie o jedną gwiazdę więcej.
Rakieta już jest gotowa do wystrzelenia;
kontrola naziemna żegna się z Łajką.
Łajko,
żegnaj...
1. https://pl.wikipedia.org/wiki/Łajka_(pies)