Król pozorów lyrics

Droga się droży,

myśli cię słuchać nie chcą.

W szklance po nocy

popiół przesypał się.

Jesteś jak król pozorów,

jeszcze w tłumie – już sam,

wymyślasz swój świat

i tracisz głos na mówienie do ścian.

Droga się droży,

myśli cię słuchać nie chcą.

Nikt się nie ruszy,

nie krzycz, by zgasić świt.

Jesteś jak król pozorów,

nie chcesz wierzyć, by świat

zostawić cię miał w pół drogi tak,

nie chcesz wierzyć, że stało się.

Słowa bez chwały, czas bez dat,

miłość bez nocy, z piasku bat.

Oto twój pozorów świat,

niebo w nim – jak żuraw,

ludzie – z głową w chmurach.

Droga się droży,

myśli zmęczone, senne.

Nikt już nie przyjdzie,

straszy wyschnięte szkło.

Po co pilnujesz nocy,

gdy nie grozi jej nic?

To raczej już nas opuścił los.

Czy nie widzisz, jak sam zamieniasz dom

w zimną wieżę, gdzie mieszka strach,

ty – pozorów król, i ja…