Να σ'ακούω, δεν μπορώ!
Μες τους κινδύνους δε θα μαι γω.
Η ζωή κυλάει δίχως τύψεις κι ενοχές.
Μα η φωνή σου θέλει να με πάει πίσω σ'αυτές, ωωω.
Ωωω.
Φύγε από 'δω! Μου βασανίζεις το μυαλό.
Αν σε ακούσω, όχι δα, θα φύγω θα χαθώ.
Όλοι όσοι αγάπησα βρίσκονται εδώ.
Συγγνώμη δε σ'ακούω άλλο, ξέρω ποια είμαι γω.
Περιπέτειες δε θέλω, τις έζησα παλιά.
Μα πολύ φοβάμαι τώρα θα τις βρω ξανά.
κάπου μακριά!
Κάπου μακριά!
Κάπου μακριά!
Γιατί 'σαι 'δώ; Και γιατί με τυραννάς;
Μήπως ένα λάθος από μένα το ζητάς;
Ή βαθιά γνωρίζεις αν μοιάζουμε πολύ;
Αν ανήκω κάπου που ξέρεις μόνο εσύ;
Δυναμώνει ο πάγος κάθε μέρα που περνά!
Μέσα μου το νιώθω θα βρεθώ ξανά
κάπου μακριά!
Κάπου μακριά!
Κάπου μακριά!
Ωωω, πες μου τώρα πως με ξέρεις,
πως με νιώθεις. Θα μου δείξεις;
Μη φεύγεις τώρα, είμαστε κοντά!
Πώς να ρθω μόνη εγώ
κάπου μακριά;