Ў мазгах мне стукае,
Калі ты пра любоў тлумачышь!
На нервы псуе мне (Па нервах псуюць мне), –
Калі апрáўдваешся! (Ўсе адгаворкі твае!)
Кожная з табой хвіліна –
Быццам (Нìбы/Нiбыта) гадзіна,
Пакінуць цяжка ж цябе!
Я знаю, я знаю, я знаю,
Ты такі, такі, такі.
Істэрыка мне вены разарве!
Істэрыка, ты з розуму звядзеш!
Сур'ёзна – я,
Заткну твой рот навек!
Мне стукае ў мазгах,
Калі твар твой мовiць: «Знаю лепш я!».
Не кляну цябе,
Калі ты за ўсмешку збег!
Што зрабіў, як верыць, –
Галава ж высока!
Ведаць не хачу, што творыцца (робiцца),
Калі спіш!
Я знаю, я знаю, я знаю,
Ты такі, такі, такі.
Істэрыка мне псуе ў венах кроў!
Істэрыка, ты зводзіш з розуму!
Сур'ёзна – я,
Твой рот навек заткну!
Сыходзячы, чакаю «заўтра»...
I тяжэй зрабіць каб/што падкоп...
Ці сапраўды чакаць павінна «заўтра»?
Няма прычын працягваць...
Істэрыка мне псуе ў венах кроў!
Істэрыка, ты зводзіш з розуму!
Сур'ёзна – я,
Твой рот навек заткну!
Істэрыка мне вены разарве!
Істэрыка, ты з розуму звядзеш!
Сур'ёзна – я,
Заткну твой… Заткну твой рот навек!
________________________________________
ІСТЭРЫЯ
Цікае ў маёй галаве,
Калі ты спрабуеш растлумачыць, што такое каханне!
Гэта дзейнічае мне на нервы,
Калі ты непераканаўча апраўдваешся!
(Калі ты падносiш/робіш непераканаўчае апраўданне!)
Кожная асобная хвіліна з табой
Адчуваецца як/нiбы гадзіны,
Аднак (Тым не менш) я проста не магу і думаць пакінуць!
Я ведаю, я ведаю, я ведаю,
Ты вось такі, сапраўдны, напэўны.
Істэрыя расце ў маіх венах!
Істэрыя, ты зводзіш мяне з розуму!
Я – сур'ёзная,
Я заткну твой рот назаўсёды!
Цікае ў маёй галаве,
Калі ты вешаеш «Я ведаю лепш!» на свой твар!
Я не праклінаю,
Нават калі ты хаваешся за усмешкай!
Не магу паверыць, – ты зрабіў гэта,
І ўсё яшчэ сваю галаву трымаеш высока!
Я не хачу ведаць, што адбываецца,
Калі ты спіш!
Я знаю, я знаю, я знаю,
Ты вось такі, сапраўдны, напэўны.
Істэрыя расце ў маіх венах!
Істэрыя, ты зводзіш мяне з розуму!
Я – сур'ёзная,
Я заткну твой рот навекi!
Сыпакойваючыся/Сунiмаючыся, я чакаю «заўтра»...
Цяжэй зрабіць – хіба што падкоп...
Ці павінна я сапраўды чакаць «заўтра»?
Няма больш прычын працягваць...
Істэрыя пучыцца ў маіх венах!
Істэрыя, ты зводзіш мяне з розуму!
Я – сур'ёзная,
Я заткну твой рот назаўсёды!
Істэрыя бударажыць маю кроў!
Істэрыя, ты зводзіш мяне з розуму!
Я – сур'ёзная,
Я заткну твой рот назаўжды!