Goodbye Again [Polish translation]

Jest piąta rano i wschodzi słońce.

Na szybie jest szron, a w twoich oczach smutek.

Gwiazdy cicho znikają, noc prawie odeszła,

a ty odwracasz się ode mnie i zaczynają płynąć łzy.

Znów trzeba się pożegnać; przykro mi, że cię opuszczam.

Żegnaj znów – tak jakbyś nie wiedziała, znów trzeba się pożegnać;

powiedz czemu zawsze się kłócimy, gdy muszę wyjechać ?

Tak szkoda mi opuszczać cię teraz – leżysz taka miękka i ciepła.

Pragnąłbym znów się położyć i wziąć cię w ramiona.

Pragnąłbym scałować twoje łzy i przywrócić twój uśmiech,

lecz inne głosy mnie wzywają i na krótką chwilę znów trzeba się pożegnać.

Żegnaj znów – tak jakbyś nie wiedziała, znów trzeba się pożegnać;

powiedz czemu zawsze się kłócimy, gdy muszę wyjechać?

Muszę wyjechać i spotkać kilku moich przyjaciół, kilku nieznajomych

i kilka osób, którym moje imię nic nie mówi.

To coś, co tkwi we mnie; nietrudno to zrozumieć – to ci, którzy słuchają mnie, gdy śpiewam.

Jeśli twoje godziny są teraz puste, kogo mam winić?

Czy myślisz, że gdybym zawsze był tutaj, nasza miłość byłaby taka sama?

Tak jak jest, czas który mamy dla siebie jest wartością sam w sobie.

Leżenie u twego boku daje największy spokój, jaki znam, lecz znów trzeba się pożegnać.

Żegnaj znów – tak jakbyś nie wiedziała, znów trzeba się pożegnać;

powiedz czemu zawsze się kłócimy, gdy muszę wyjechać?