Col tempo [Polish translation]

Z czasem, wiesz

Z czasem wszystko przemija

Nie pamiętasz już twarzy

Nie pamiętasz już głosu

Gdy serce już milczy

Po co szukać

Pozwalasz sobie odejść i może tak jest lepiej

Z czasem, wiesz

Z czasem wszystko przemija

To co uwielbiałeś

Czego szukałeś w ciemności

To co odgadywałeś w mgnieniu oka

Między zdaniami i między wierszami, makijaż z wystrojonych obietnic

Aby wyjść potańczyć

Z czasem, wiesz, wszystko zanika

Z czasem, wiesz, wszystko przemija

Każda rzecz więdnie

Łapię się na szperaniu

W witrynach śmierci

Gdy w sobotni wieczór czułość pozostaje bez towarzysza

Z czasem, wiesz

Z czasem wszystko przemija

Ten któremu wierzyłeś nawet w atak kaszlu

Ten którego okrywałeś klejnotami i wiatrem

I oddałbyś w zastaw nawet duszę

I za kim włóczyłeś się zupełnie jak pies

Z czasem, wiesz, wszystko się układa

Z czasem, wiesz, z czasem wszystko przemija

Nie pamiętasz już żaru, nie pamiętasz głosów

Nieistotnych ludzi i ich szeptania

Nie spóźnij się, ubierz się ciepło

Z czasem, wiesz

Z czasem wszystko przemija i czujesz biel wyczerpanego konia

W obcym łóżku czujesz się zimny

Samotny, lecz w głębi

pogodzony ze światem

I czujesz się zdradzony przez stracone lata

Z czasem, wiesz

Wówczas ty już nie kochasz