Bindokuzyüzkırkbeş lyrics

Gel asırlardan uzan da tut ellerimi sımsıcak

Yoksa bendeki çocuk da böyle çaresiz kalacak

Öfke ile beslenen çocuklar yalnızdırlar

Ve ümitleri çiçeklerden, acıları tarihlerden

Senin gibi benim gibi onlar da hep insandılar

Ve sevgiye inandılar ve saygıya inandılar

Senin gibi benim gibi

Onlar biraz terkedilmiş biraz küskün çocuktular

Sanki biraz incitilmiş sanki yetersiz sevilmiş

Sanki utandılar kavgadan ve sustular

Öp incilenen gözyaşları kurusun inançlarımda

Sene bindokuzyüzkırkbeş, onlar da hep insandılar

Ve sevgiye inandılar ve saygıya inandılar

Senin gibi benim gibi