λόγος ἀρχαῖος
ἀεὶ ἀληθής
οὐκέτι φίλους αἴρει ὁ ἵμερος
πᾶσιν ἀφανής
ἀλλαγὴ μικρά
ὀλίγην1 φαίη
δέος καὶ φιλία
τέρας σὺν καλῇ
αὕτη ἔσθ' ἡ ζωή
ἀεὶ ταὖτ' ἐστίν
ἀεὶ θαυμαστά
ἀεί ὡς παλαιά
ἀεὶ βέβαια ὥσπερ ἥλιος
λόγον ἀρχαῖον ᾄσεθ' ἡ θέα
πάνθ' ἃ ἐφιστῇς μάλιστ' ἀλλάξει ὄντως μάγευμα
ὡς ὁ ἥλιος ὑψηλὸς φαίνει
λόγος ἀρχαῖος, τό πρῶτον μέλος
τέρας σύν καλῇ
λόγος ἀρχαῖος, τό πρῶτον μέλος
τέρας σύν καλῇ
1. It was ὀλίγην. If it refers to ἀλλαγή, it should be ὀλίγη in the nominative. But generally, this verse is somewhat obscure.