Θυμάμαι ότι ήμουν ακόμα ένα παιδί,
αλλά σαν άνδρας δούλευα ήδη
Το τραγούδι μου ήταν αυτό εδώ:
σίγουρα η γη κοστίζει κόπωση,
πάντα περισσότερο, πάντα περισσότερο
Σίγουρα η γη είναι σαν μια γυναίκα,
κάθε εποχή αλλάζει τη φούστα
Κίτρινη το καλοκαίρι,
σιτάρι ώριμο
κόκκινη το φθινόπωρο,
κρασί σίγουρο,
Είναι πράσινη ελιά
αν έρθει ο χειμώνας,
Την άνοιξη ενδύεται τον εαυτό της
Πάω να δουλέψω,
αλλά απόψε τι κάνει κανείς;
Μια γυναίκα ποιός την έχει;
Λα λα λα λα λα λα λα λα λα λα
Πάω να δουλέψω,
αλλά η καρδιά μου πού πάει;
Ψάχνει (για) ένα λουλούδι που δεν έχει
και αν είναι ένα ρόδο, αφήστε το να το συλλέξω εγώ
Ήρθε το καλοκαίρι και συνέλεξα το ρόδο.
Ζήτω ο γαμπρός! ζήτω η νύφη!
Όσο περισσότερη νύχτα πέφτει, τόσο περισσότερο ερωτεύομαι,
αλλά όταν είναι μέρα, διπλή εργασία
Εργασία με τον ήλιο,
εργασία με τον άνεμο,
ξεκίνημα (με) την αυγή,
επιστροφή στο ηλιοβασίλεμα
αλλά με το φεγγάρι και τον ουρανό γαλήνιο
Βρίσκομαι στο σανό, αγάπη μου μαζί σου
Πάω να δουλέψω,
αλλά αν είχα γεννηθεί βασιλιάς
Θα έκανα γιορτή μαζί σου
Λα λα λα λα λα λα λα λα λα λα
Πάω να δουλέψω,
Είμαι κουρασμένος, αλλά τι να κάνω
αυτή, τη νύχτα δεν το ξέρει
Λα λα λα λα λα λα λα λα λα λα
Πάω να δουλέψω,
αλλά αν είχα γεννηθεί βασιλιάς
Θα έκανα γιορτή μαζί σου
Λα λα λα λα λα λα λα λα λα λα
Πάω να δουλέψω,
Έξω είναι κρύο, αλλά τί να κάνεις
υπάρχει αυτή που θα με ζεσταίνει