Απελπιστικά χαμένος
Ξανά, στα μάτια του στοιχειού
Γονυπετής
Ορθώνοντας τα χέρια στον αέρα
Ξανά ωθώ τη μορφή μου στη θύμησή σου
Όμως ποτέ δεν ξέρω αν είναι αληθινή
Ποτέ δεν θα μάθω πώς ήθελα να νιώσω
Ποτέ δεν σου είπα ακριβώς ό,τι ήθελα
Ποτέ δεν συνέταξα τα λόγια μου σωστά για να σου εξηγήσω
Ποτέ δεν ήξερα ακριβώς πώς να τα κάνω πιστευτά
Και τώρα ο χρόνος πέρασε
Άλλη μια φορά ημιτελής
Απελπιστικά να παλεύω με το διάβολο
Ματαιότητα
Αισθάνομαι το τέρας
Να διεισδύει βαθύτερα μέσα μου
Το νιώθω να τσακίζει την καρδιά μου πεινασμένο
Τον πόνο αυτόν ποτέ δεν θα τον χάσω
Ποτέ πια δεν θα σε ονειρευτώ