Страдая, падая, взлетая [Stradaya, padaya, vzletaya] [Greek translation]

Θέλω να γεμίσω τη ζωή με νόημα

Και τη γεμίζω με ταραχή

(Να τη γεμίσω) Με όλο το θεϊκό και καθαρό

Για την ψυχή να βρω επίγεια γαλήνη

Αλλά δε μας χορταίνει

η απίστευτη πορεία της

Από τον ερχομό στον κόσμο ως τον θάνατο

Διδασκόμενη πορεύεται στους ουρανούς

Επωδός:

Υποφέρει, πέφτει, σηκώνεται

Είναι σαν ξένη στο σκοτάδι

Συνεχίζει να ψάχνει δρόμο για την πύλη του παραδείσου

Φοβούμενη το κάψιμο στη φωτιά

Αρεσκόμενη να πλένεται με χιόνι

Για να αποκαλύψει από τη βρωμιά το πρόσωπο

Φοβούμενη μήπως απορριφθεί από τον ουρανό

Από τον μοναδικό της πατέρα

Φοβούμενη μήπως απορριφθεί από τον ουρανό

Από τον μοναδικό της πατέρα

Αυτή όλο κλαίει και υποφέρει

Χτυπά στην καρδιά και παρακαλεί

Αλλά εμείς ζούμε και πεθαίνουμε

Τρέφοντας τη σάρκα χρόνο με το χρόνο

Επωδός:

Και ζούμε στην τύχη, με κλειστά μάτια, μη βλέποντας φως

Οι ουρανοί από πάνω μας κλαίνε, και εμείς τους χαμογελάμε για απάντηση

Και ζούμε στην τύχη, με κλειστά μάτια, μη βλέποντας φως

Οι ουρανοί από πάνω μας κλαίνε

Και εμείς τους χαμογελάμε για απάντηση

Οι ουρανοί από πάνω μας κλαίνε

Και εμείς τους χαμογελάμε για απάντηση

Θέλω να γεμίσω τη ζωή με νόημα

Και τη γεμίζω με ταραχή

(Να τη γεμίσω) Με όλο το θεϊκό και καθαρό

Στην ψυχή για να συνάξω επίγεια γαλήνη