Er was eens zoiets dat Lente werd genoemd
Toen men versjes schreef
Zoals die van jou en mij
Alle jongens en meisjes zongen dan
Terwijl wij aan tafeltjes meiwijn zaten te drinken
Het lijkt nu of april, mei en juni
Jammerlijk uit de toon vallen
Het leven heeft de ballon doorgeprikt
Het is lente
Waarom gaat mijn hart niet dansen?
Het is lente
Waarom is de wals niet verrukkelijk?
Ik word niet gedreven door verlangen of eerzucht
Misschien omdat niemand me nodig heeft
Het is lente
Waarom verrukt het briesje me niet
Er duiken sterren op
Waarom nodigt de avond mij niet uit?
Misschien omdat niemand van me houdt
Het is lente
Het is lente
Het is lente
Zegt men