Silentium complectere
Quia nihil est
Quod modō, quō sentiō, mūtāre potest
Omnia, quae voluistī, cape
Nunc nihil est
Quod modō, quō sentiō, mūtāre potest
Perpetere, puella parvula
Fīnis ventūra'st
Omnium pertaesa
Omnium pertaesa
Nōn sequēmur
Omnium pertaesa
Omnium pertaesa
Nōn intellegunt, quōmodo
Pertaesī sīmus
Pertaesī sīmus
Huius foveae profundae
Mendāciōrum
Post oculōs clausōs
Ōcean'inter nōs
Et nihil est
Quod modō, quō sentiō, mūtāre potest
Venēnum iam gustāre possum
Omnis cōgitātionis
Omnis spīrātiōnis, quam hīc helluāta sum
Perpetere, puella parvula
Fīnis ventūra'st
Omnium pertaesa
Omnium pertaesa
Nōn sequēmur
Omnium pertaesa
Omnium pertaesa
Nōn intellegunt, quōmodo
Pertaesī sīmus
Pertaesī sīmus
Huius foveae profundae
Mendāciōrum
Post oculōs clausōs
Quōdam diē dolōrem novēris
Quōdam diē lūx perfringet
Et nihil, quod tibi dīcis
Nōs dē vēritāte servābit
Exclāmāns
Omnium pertaesa
Omnium pertaesa
Nōn sequēmur
Omnium pertaesa
Omnium pertaesa
Nōn intellegunt, quōmodo
Pertaesī sīmus
Pertaesī sīmus
Huius foveae profundae
Mendāciōrum
Post oculōs clausōs