beni ozgur birak
sadece yumuşakça sıkıştırdım
kalbim bir kutunun içinde kilitliydi
hala siyah ufuk çizgilerinde batıyorum
ama şimdi bunu durdurmak istiyorum
yükseğe süzülüyorum ama anlayamıyorum
zorda olsa etrafındaydim bir bulutla yukarı aşağı
nefes alamadığimda aşağı duşüp diz çöküyorum
gitmeme izin vermek zorundaydın
dışarı çıkmama yardım etmek zorundaydın
beni ozgur bırakmak zorundaydın
dudaklarımla dudaklarını tadabildigimden
ruhumu yakıp yok ettin
öpücüklerin beni baştan çıkartıyor
ve kanımı hissedebiliyorum, damarlarıma doğru yavaşça ilerliyor
gülümsemenin kıvrımi ile gözlerini kapatıyorsun
çünkü acılarımi hissedebiliyorsun
gölgelerle dans etmiştim
adını söylemiştim
kemiklerim den taşan şeyi ten de hissedebiliyorum
dokunuşun beni çıldırtıyor