Τις νύχτες μου
Τις πιο μοναχικές
Εσύ το μυαλό μου
Φυλακίζεις
Αλλά ίσως τολμηρή
Είναι η ανάβαση
Είναι τόσα τα χρόνια
Που μας χωρίζουν
Ένας ξένος
Μέσα στη σκέψη σου
Ο μεγάλος άνδρας
Που εγώ είμαι
Αλλά όπως η θάλασσα
Ακούει τον άνεμο
Στα χέρια σου
Θα αφηνόμουν να φύγω
Και εγώ ήδη ονειρεύομαι
Να ναυαγώ
Επάνω σε γλυκές ακτές
Για να ανακαλύψω
Και φόντα σκοτεινά
θα ζουν στον ήλιο
Και χωρίς ηλικία
Θα αισθανθώ αγάπη
Και πόσες γυναίκες
ερωτευμένες
Σε πόσες πηγές
Έχω ήδη πιεί
Αλλά στα δικά σου όχι
Και στις δικά σου ναι
Εγώ βρήκα την αγάπη που
Τραβάει τα μαλλιά
Στα χέρια σου
Θα αφηνόμουν να φύγω
Και εγώ ήδη ονειρεύομαι
Να ναυαγώ
Επάνω σε γλυκές ακτές
Για να ανακαλύψω
Και φόντα σκοτεινά
θα ζουν στον ήλιο
Και χωρίς ηλικία
Θα αισθανθώ αγάπη
Και πόσες γυναίκες
ερωτευμένες
Σε πόσες πηγές
Έχω ήδη πιεί
Αλλά στα δικά σου όχι
Και στις δικά σου ναι
Εγώ βρήκα την αγάπη που
Τραβάει τα μαλλιά