Уште еден брод на ветрот
несигурен, сам, во невреме.
Кога ќе дојде ноќта, без светло
го бара патот, но не умее сам, сам...
Така сум јас, без тебе,
недовршена работа на перфекцијата
и не сум, знам, заради себе,
можела преку твојата прељуба.
Срцето се црта со две половини,
враќа се на тој, од кого се земе,
не сме ни можеле да имаме подобар крај.
Реф. 2х
Уште ми недостигаш.
времето ти станува слабо и
нема разлика што не те гледам повеќе
мирисува пролетта на твоите ризи,
иако не ми се враќаш повеќе, мирисува уште повеќе.