Όταν μια φορά σκεπαστείς
με σκοτάδι και με σιωπή
και την ντροπή σου και την αμαρτία σου
διπλώσεις όπως τα μανίκια...
Όταν μια φορά ο πόνος κατοικεί στην καρδιά σου
θα σου λείπουν τα δικά μου βήματα
όταν μ' αποκαλέσεις μ’ένα ξένο όνομα
και βροντοφωνάξεις μετά από μένα λύπηηηη
Μην ξεχάσεις 2χ
Οταν σπάσει στο κεφάλι σου
ό,τι σου έδιναν οι άλλοι
στο δικό σου το σώμα ο Θεός και ο διάβολος
κοιμόντουσαν όλη την ώρα
Τώρα ακόμα και να πιείς τα δάκρυα μου
και την θλίψη μου να θρηνήσεις
να μοιραστούμε τιμητικά αυτόν τον πόνο
δεν αξίζει πια, δεν υπάρχουμε...
Μην ξεχάσεις 2χ
Άφησε τα όνειρά σου μπροστά από την πόρτα
γύρνα το μαξιλάρι σου, ίσως γίνουν πραγματικότητα
αλλά μην με ονειρεύεσαι πλέον έτσι
να μου μακρύνεις την ζωή, να επανορθώσεις στην καρδιά μου
είναι πια αργά