Mujeres Divinas [Belarusian translation]

Балбочым, што жанчынам здраджваць лёгка,

Бутэльку за бутэлькай пілі добра (п'ючы ймгнéннем)…

Казаў тут хтось: спявай ты нам пра тόе,

I пару песень я спяваў, – каб змовiць (сцвердіць)…

Тут раптам падышоў да нас нейкi Спадар (Пану),

Амаль… ён быу з сівы́мі валасамі…

Казаў мне… ён ветліва: «Добры сябар,

Не кáжацé так дрэнна ж Вы -- пра Даму.

Яму адказваў, -- проста мы гавόрым --

Пра тόе, што яны нас зневажáюць…

Калі хтось -- думае інáчай, можа --

Значыць так, ніхто цябе яшчэ не здрадзіў…

Калі хтосьцi думае іначай, можа --

Значыць так, ніхто яшчэ -- цябе не здрадзіў.

Казаў мне, што ён, -- як i мы -- таксама, --

Што больш перажываў-трываў няўдачы…

Нажáль так, -- жанчыны заўжды (былό) -- пакідалі, --

Рыдаў ён й раздзiрáлася (разбуралася) душа ў iм.

Не ставiў iм свае ў вiну ён (я) раны, *

Бо трэба,-- каб/нам трываць, калi ты любiш.

Той час, калi жыццё былό прыгожым, --

У тым мiнулым -- пόбач (поруч) была жанчына.

I можам мы -- памерці каля бара,

Але нікόлі нé (ў-)павек забыць(-ца) іх…

Жанчыны! О, чарόўныя́ вы -- Дáмы!

Нам суджана Вас да смерці, каб любіць кахаць (Вас)…

Жанчыны! О, настолькi бόскія́ вы!

Вас нáканавáна сэрцам -- кахаць да смерці.