La voix du silence [Dutch translation]

Ik wist vroeger niet

Dat er woorden zijn die men niet hoort

Maar op een avond kwam er een schim

Die tegen me zei: "Luister 's iets beter

Er spreekt een stem tegen je met onbekende woorden.

Hoor je

De stem van de stilte?"

Ik ging uit wandelen

De populieren bogen zich

Om me verhalen te vertellen

Die zij als enigen kenden

En wind en zee

Spraken zachtjes tot mij

Ik hoorde

De stem van de stilte

Sedertdien heb ik mensen gezien

Die woorden in de wind sloegen

En die praatten zonder iets te zeggen

Die luisterden zonder iets te horen

En liedjes voorstelden

Die geen stem ooit heeft herhaald

En hun kreten

Smoren de stem van de stilte

Men ziet de bloemen niet meer

Hun hart is verschrompeld ?

Men hoopt door kabaal te maken

De leegte in hun leven op te vullen

En zelfs de klank zonder geluid

in de druppels dauw

ZIjn gesmoord

Gesmoord als de stem van de stilte

Jij slaapt naast me

En ik durf niet te praten

Bang dat mijn woorden je in verwarring brengen

Met het kabaal dat de wereld maakt

Maar ik houd zoveel van je

Dat je op een dag eindelijk zult begrijpen

Dat je mij de woorden

Van de stilte zult horen uiten.