Μας χωρίσανε βάσανα κι ανθρώποι
Κι ας μη φταίξαμε τίποτα εμείς
και της ξενιτιάς μας πονούν οι τόποι
κι είμαστε νησιά άγονης γραμμής
Ήταν σχολειό μες την αγκαλιά σου
και βιβλίο μου όσα μου `χες πει
Μας χωρίσανε βάσανα κι ανθρώποι
Κι ας μη φταίξαμε τίποτα εμείς
Τον καιρό μετρώ που `σαι φανταράκι
και δε μου `γραψες γράμμα και γραφή
Κι ή αγάπη μας έγινε κεράκι
λες και άναψε μια φορά στη γη
Ήταν σχολειό μες την αγκαλιά σου
και βιβλίο μου όσα μου `χες πει
Μας χωρίσανε βάσανα κι ανθρώποι
Κι ας μη φταίξαμε τίποτα εμείς