Dans ma rue [Turkish translation]

Eski Montmartre'nin bir köşesinde yaşıyorum

Babam her akşam eve sarhoş dönüyor

Ve dördümüzü birden doyurmak için

Zavallı annem çamaşırhanede çalışıyor

Hasta olduğumda, cam kenarında dinlenirim

Geçip giden insanları izlerim

Gün batmaya başladığında

Beni korkutan bazı şeyler vardır

Sokağımda dolaşan insanlar var

Onların fısıldaşmalarını duyuyorum ve geceleyin

Ben bir ninni sayesinde uykuya dalmışken

Aniden çığlıklar içinde uyanırım

Islık sesleri, dolanan ayak sesleri

Gidip gelen

Ardından tüm kalbimi üşüten sessizlik

Sokağımda dolaşan gölgeler var

Ve ben titriyorum, üşüyorum, korkuyorum

Babam bir gün dedi ki: "Kızım

Sonsuza dek burada kalmayacaksın

Hiçbir işe yaramıyorsun - bu ailedendir

Ekmeğini kazanmaya çabalamalısın

Erkekler seni pek sevimli buluyor

Akşamları dışarı çıkman lazım

Orada (sokaklarda) pek tabii ki hayatını kazanan kadınlar var

Kaldırımda salınarak"

Sokağımda dolaşan kadınlar var

Onların mırıldanmalarını duyuyorum ve geceleyin

Ben bir ninni sayesinde uykuya dalmışken

Aniden çığlıklar içinde uyanırım

Islık sesleri, dolanan ayak sesleri

Gidip gelen

Ardından tüm kalbimi üşüten sessizlik

Sokağımda dolaşan kadınlar var

Ve ben titriyorum, üşüyorum, korkuyorum

Ve haftalar haftalar sonra

Artık bir evim yok, artık hiç param yok

Diğerleri bunu nasıl beceriyor hiç bilmiyorum

Ama ben müşteri bulamıyorum

Geçen insanlardan yardım dileniyorum

Bir parça ekmek, biraz sıcaklık

Zaten pek cesaretim de yok

Artık onları korkutan benim

Sokağımda, her akşam dolaşan benim

Onlar benim ağlamamı duyuyor ve geceleyin

Rüzgar eskimiş şarkısını göğe savurduğunda

Tüm bedenim yağmurdan donuyor

Ve artık katlanamıyorum, sürekli

Yüce Tanrı gelsin diye beklemeye

Yeniden ısınayım diye beni yanına davet etmesi için

Sokağımda beni götüren melekler var

Kabusum ebediyen son bulsun diye