أنا وحيدة [Ana Wahida] [Persian translation]

من تنهام

من از شدت دردی که دارم

هر روز حالم بدتر و بدتر میشه

و نمیدونم

از کجا اومدم و به کجا میرم

من ضعیفم

شبها با این تنهایی ترسناکن

زندگیم پوچ و بیهوده است

تو یک دایره دارم میچرخم

سالهاست که اینطورم

من میخوابم ولی دردام بیدارن

کی دردهای منو درک میکنه؟

قلب من تا کی پنهان خواهی کرد؟

و تا کی روح من آسوده هستی؟

و تمام دنیام تو ذهنم میاد

و فراموش نمیکنم

ساعتهایی گریه میکنم و آواز میخونم

و افکارم منو دلداری میدن

به خودم اطمینان میدم و خودمو بغل میکنم

اخه من غیر از خودم کسی رو ندارم

و اشک چشمهامو با دستای خودم پاک میکنم

و فرقی نمیکنه

چقدر باهاش مواجه شدم و دور شدم

هیچ آینده ثابتی نمیبینم

حتی نمیتونم یک روز راحت باشم

و به من وعده داده شده

به اینکه خستگی و ترس میان

انگار زندگی من یه اتاقه

که منظره بهشت ازش معلومه

ولی هیچ کلید و راهی برای خروج نیست.