4 marzo 1943 [Polish translation]

Mówi, że był przystojnym mężczyzną

i że przybył od morza,

mówił w obcym języku,

ale umiał kochać.

A tamtego dnia zabrał moją matkę

na piękną łąkę;

to były najsłodsze chwile,

zanim go zabili.

I tak została sama w pokoju,

w pokoju z widokiem na port,

w jednej sukience

każdego dnia coraz krótszej.

I choć nie znała jego imienia,

ani nawet nazwy kraju,

czekała na mnie jak na dar miłości

od pierwszego miesiąca.

Tego dnia moja mama

ukończyła szesnaście lat;

knajpiane przyśpiewki

śpiewała jak kołysankę.

I przyciskając mnie do piersi,

która pachniała morzem,

grała rolę kobiety

z niemowlęciem w pieluszce1.

I może dla zabawy,

a może z miłości

zapragnęła mnie nazwać

imieniem naszego Pana.

Wspomnienie jej krótkiego życia,

wspomnienie najbardziej żywe,

zawdzięczam memu imieniu,

które noszę do dziś.

I nawet teraz, gdy gram w karty

i popijam wino,

ludzie z portu

nazywają mnie Jezuskiem.

(Powtórzyć ostatnią zwrotkę jeszcze dwa razy)

1. dosł. "z niemowlęciem do przewijania"