Звезда По Имени Солнце [Zvezda po imyeni Solntse] [Turkish translation]

Beyaz kar ve gri buz,

Çatlamış toprak üstünde.

Yorgan misali kaplamış onu

Şehir, yolların ağında.

Şehrin üstünde ise bulutlar yüzmekte,

Semanın rengini kapatarak.

Şehrin üstünde - sarı bir duman,

Şehir iki bin yaşında,

Işık saçan bir yıldızın altında yaşamış,

Adına güneş denen...

Ve iki bin yıl süren bir savaş,

Pek özel bir nedeni olmayan.

Savaş - gençlerin işi,

Savaş - yüz kırışıklığı ilacı.

Kıpkırmızı kan,

Bir saat sonra sadece toprak,

İki saat sonra, üzerinde çiçek ve otlar,

Üç saat sonra ise yeniden hayatta.

Ve ısınmış yıldızının ışığı altında,

Adına güneş denen...

Biliyoruz ki biz, bu hep böyle oldu,

Kader onları daha çok sevdi,

Başka kurallarla yaşayanları

Ve genç ölenleri.

O, ne "evet" kelimesini hatırlar, ne "hayır" kelimesini,

O, ne rütbeleri hatırlar, ne isimleri.

Ve o, yıldıza ulaşmaya muktedirdir,

Bunun bir rüyadan ibaret olduğu sayılmazsa,

Ve düşmek, adına güneş denen bir yıldızın ateşi ile kavrulup.