1:
Сонца ўнiз зайшло,
Даўжэй (Цямней) ўсе цені.
Шэпча страх вакол,
Паветра -- горкі.
Вобразы кружаць, --
Крывяць асобы.
Кажаны ляцяць --
Ў хуткiх гонках.
Месяц прыветаў, --
Але не бачу.
Сляды злых чар, --
Адчуваю я iх.
Вырадкi (вылюдкi) вакол, --
I мармычуць.
Вачмi гараць, --
Страшуся iх я (Баюся iх я).
……………….
2:
Сонца і ўстае, --
Танчэй ўсё цені.
Гэтай ноччу я --
Перамагла я ўсіх.
Не лепшая ноч,
Тут не хачу ў ёй.
Чаму так значаць --
Мне бачання хворы?
Пот халодны ль’е,
I сэрца б'ецца.
Годнасць -- грэшныя,
Таму рукі – ў кроў мне.
I гады прайшлі,
Як адбылося.
Ўсё ж слёзы… ў мяне --
Няма аховы.
Мне не паміраць,
Мне не паміраць...
………………………
1:
Сонца ўнiз зайшло,
Размыты цені.
Шэпча страх вакол,
Ў паветры -- едка.
Вобразы рух-кол, --
Крывяць асобы.
Кажаны вакол --
У шпар-гонках.
Ветлiва Луна (Месяц прыветаў), --
Але не бачу.
Сляды злых чар, --
Адчуваю я iх.
Ў ложкi -- вавкалак, --
Жуды шэпчэ (Чую шэпт я).
Чырвон-вочы, --
І я -- ў роспач.
Мне не паміраць,
Мне не паміраць...
……………………..
3:
Кожну ноч пужай,
Змагацца буду я,
Сонца пакуль ўзыдзе…
Жыву ў пекле я --
Сны страшаць.
Святло прыйдзе,
I дэманы зляцяць
З розуму, з вачэй...
Я вызвалюся ад
Страха сноў.
……..……….
2:
Ўстала Сонца ўжо, --
Выразней цені.
Гэтай ноччу я --
Перамагла ўсіх.
I гэта ноч не лепш,
Ў ёй не застануся.
Чаму так значыць --
Жуда-прывiд мне?
Пот халодны ль’е,
I сэрца -- стукам.
Сіла -- грэшныя,
Таму рукі – ў кроў мне.
Гадамі ўжо было
З пары той першай
Ль’ю слёзы да сiх пор, --
Няма зброі.
Мне не паміраць,
Мне не паміраць,
Мне не паміраць...
………………………
3:
Кожну ноч страшы,
Табе я -- супраціў,
Сонца калі ўзыдзе…
Жыву ў пекле я --
Сны страшаць.
Святло прыйдзе,
I дэманы зляцяць
З розуму, з вачэй...
Кашмараў ланцуг
Скіну я.
………………..…….
Сыходзь, злы прывід/дух,
I знікні, злы дух...
Страх ты не прымусь адчуваць.
Не дазволю праклясьці сябе.
Што табе зрабіла? (У чым я правінілася?)
……………………….
3:
Кожну ноч пужай,
Змагацца буду я,
Калі ночь, або жыва…
Жыву ў пекле я --
Сны страшаць.
Святло прыйдзе,
Ў розум, у вочы мне...
Ў вачах будзе дзень…
I – жывe…
Яркiм.
Кожну кожну ноч
Табе -- супраціў я
Калі ўзыдзе святло…
Жыву ў пекле я --
Сны страшаць.
Святло прыйдзе,
Ў розум, у вочы мне...
…
Жыву ў пекле я --
Сны страшаць.
Кашмар… Кашмар…
Кашмар… Эй-ей…
__________________
1:
Сонца садзіцца (…падаюшчы нястрымна цiхенечка дыскам ўнiз),
Цені становяцца даўжэй (…, цямней і размытая).
Страхі нядобрые лунаюць кол-да-вакол,
Паветра мáе горкі густ (У паветры горыч нязносная да мозгу косткаў-касцей).
Вобразы пачынаюць рухацца (…да стамляюшчэй мiтуснi-мiльгацення праз вачамi),
Яны крывяць (…да строяць дрэнныя) страшенныя асобы (…пысы морд).
Лятучыя мышы-кажаны (…да з павадкамi вампiраў) лётаюць вакол коламi
Ў хуткіх ахвотных гонках (…пра ахвяру бесталковую).
Месяц вітае мяне,
Але я не магу бачыць гэта (Але я не бачу гэтага).
Дрэнны загавор (Дрэннае вядзьмарства, злыя чары ўжо побач) тут,
І я ўпэўненая, магу адчуваць гэта.
Істоты вакол маёй пасцелі (…лезуць, пошасцi-заразы, ў ложак да мяне пад бакi),
Я чую, як яны мармычуць (Я чую іх мармытанне і перашэптванне).
Іх вочы свецяцца чырвоным (…зьзяннем гiпнозу),
І яны прыводзяць у замяшанне (І я -- у роспачы злёгку).
……………………………………………………………………
2:
Сонца падымаецца (яно ўстае),
Цені становяцца танчэй (карацей і выразней).
Пасля мінулай ночы
Я – пераможца
(Гэтай ноччу
Я выстаяла).
Гэтая ноч не лепш (…мiнулых),
Я не хачу заставацца тут (…у ёй).
Чаму гэта мáе значэнне --
Маé бачання -- дзіўныя (цудоўныя, незразуметыя)?
(Чаму такi важныя --
Гэтыя маé бачання жудасныя?)
Халодны пот на маёй скуры (кроплямi выступiлi),
Маё сэрца б'ецца-стукае (заходзіцца стукам… бегчым хутка).
Годнасць ці сіла былі грэшныя,
Таму што і паколькі мае рукі -- сыходзяць крывёй ды .
Гэта было ўжо гадамі,
З тых часоў, як гэта адбылося ўпершыню
(Гады прайшлі з тых часоў, як гэта здарылася ўпершыню), --
Ўсё ж у мяне слёзы (Да гэтага часу лью я слёзы),
І няма зброі (І няма мне абароны).
Я не хачу паміраць,
Я не хачу паміраць...
…………………………
3:
Палохай мяне кожны вечар,
Супраць цябе я буду змагацца, і біцца (Я буду супраціўляцца тебе),
Пакуль Сонца ні ўзыдзе…
Я жыву ў гэтым пекле
Начных кашмараў.
І, калі прыйдзе святло (наступіць вутра-ранак-ранiца),
Дэманы паляцяць
З розуму і з вачэй маіх.
Я вызвалюся ад гэтага загавора (ад гэтага вядзьмарства)
Кашмараў...
(Я скіну гэтыя путы ёных
Кашмараў...).
Сыходзь, дрэнны і злы прывід (злы дух),
Знікні...
Ты не прымусіш мяне адчуваць якi-небудзь страх.
Я не дазволю праклясьці сябе (наздзекавацца над сабой).
Што я табе зрабіла? (У чым я перад табой правінілася?)