[Deel 1: Witte landen van vredelievendheid]
Het einde
De liedschrijver's dood
Het blad viel op hem
Nemen hem mee naar de witte landen van vredelievendheid, van onschuld
Vredelievend
Onschuld
[Deel 2: Thuis]
De dromer en de wijn
Dichter zonder rijm
Een geweduwd schijver uit elkaar getrokken bij de ketenen van hel
Een laatste perfecte partituur
Het is steeds hetzelfde liedje
Oh Christus, hoe ik wat ik ben geworden wel niet haat
Neem me mee naar huis!
Ga weg, ren weg, vlieg weg
Leid me naar het verkeerde pad van de dromers verstopplek
Ik kan niet huilen want de schouder huilt meer
Ik kan niet sterven, ik, een hoer voor deze koude wereld
Vergeef me
Ik heb maar twee gezichten
Een voor de wereld
Een voor God
Red mij!
Ik kan niet huilen want de schouder huilt meer
Ik kan niet sterven, ik, een hoer voor deze koude wereld
Mijn thuis was daar en toen, die weiden van de hemel
Avontuurgevulde dagen
Alsjeblieft, niet meer woorden
Gedachten van een doorgesneden hoofd
Geen lof meer
Vertel mij eens wanneer mijn hart de goede kant op gaat
Neem me mee naar huis!
Ga weg, ren weg, vlieg weg
Leid me naar het verkeerde pad van de dromers verstopplek
Ik kan niet huilen want de schouder huilt meer
Ik kan niet sterven, ik, een hoer voor deze koude wereld
Vergeef me
Ik heb maar twee gezichten
Een voor de wereld
Een voor God
Red mij!
Ik kan niet huilen want de schouder huilt meer
Ik kan niet sterven, ik, een hoer voor deze koude wereld
[Deel 3: De stilte]
Schitter mijn omgeving met een turkooizen waterval
Met schoonheid eronder
De eeuwige vrijen
Stop me in onder het blauw
Onder de pijn
Onder de regen
Nachtkus voor een kind in tijd
Het wiegende blad mijn wiegelied
Op de kust zaten en hoopten we
Onder dezelfde bleke maan
Wiens gidsende licht jou kiest
Kiest jullie allemaal
'Ik ben bang, ik ben zo bang
Om verkracht te worden, en weer en weer, en weer
Ik weet dat ik alleen zal sterven
Maar geliefd
Je leeft lang genoeg om de geluiden van geweren te horen
Lang genoeg om jezelf iedere nacht te horen schreeuwen
Lang genoeg om te zien hoe vrienden je verraden
Voor jaren was ik vastgebonden aan dit altaar
Nu heb ik nog maar drie minuten en tellende
Ik wens gewoon dat het tij mij eerst vangt en mij de dood geeft waar ik altijd naar verlangd heb'
[Deel 4: Zwart gepassioneerd spel]
Tweede diefstal in het gerecht van Christus
In tweeën gesneden - kindermoord
De wereld zal zich verheugen op deze dag
Als de kraaien feesten op de verrotte dichter
Ieder moet zijn eigen begraven
Geen mars om het hart van steen te begraven
Nu hij thuis is in hel, wat hem goed doet
Gedood door de bel, luiden nu zijn vaarwel
De morgen kwam op op zijn altaar
Herinnert hem aan het zwarte gepassioneerde spel
Uitgevoerd door zijn vrienden zonder schaamte
Spugend op zijn graf als zij kwamen
Ga weg, ren weg, vlieg weg
Leid me naar het verkeerde pad van de dromers verstopplek
Ik kan niet huilen want de schouder huilt meer
Ik kan niet sterven, ik, een hoer voor deze koude wereld
Vergeef me
Ik heb maar twee gezichten
Een voor de wereld
Een voor God
Red mij!
Ik kan niet huilen want de schouder huilt meer
Ik kan niet sterven, ik, een hoer voor deze koude wereld
'Vandaag, in het jaar van onze Heer, 2005'
Tuomas werd geroepen door de liefhebbenden van deze wereld
Hij stopte met huilen aan het einde van iedere dag
De muziek die hij schreef heeft te lang zonder stilte gezeten
Hij werd naakt en dood gevonden
Met een lach op zijn gezicht, een pen en 1000 pagina's aan verwijderde tekst'
Red mij
[Deel 5: Moeder en vader]
Wees gerust mijn zoon
Je bent thuis
Oh, wanneer ben je zo koud geworden?
Het blad zal blijven dalen
Alles was je nodig hebt is mijn liefde te voelen
Zoek naar schoonheid, vind jouw kust
Probeer ze allemaal te redden, bloed niet meer
Je hebt grote oceanen in je
Op het einde, ik zal altijd van je blijven houden
Het begin