Style [Thai translation]

[Verse 1]

ยามเที่ยงคืน คุณขับรถมารับฉัน ไม่ได้เปิดไฟหน้า

เป็นการขับรถที่ยาวไกล ซึ่งอาจจะจบลงในเปลวไฟที่ลุกไหม้ หรือสรวงสวรรค์

ที่ค่อย ๆ เลือนหายกลายเป็นวิว

นี่มันก็นานแล้วนะตั้งแต่ที่ฉันได้รับการติดต่อจากคุณครั้งสุดท้าย

ฉันควรจะบอกคุณว่า กลับไปซะเถอะ เพราะฉัน

รู้ดีว่ามันจะจบที่ตรงไหน แต่ฉัน

ก็ยังมองดูความสัมพันธ์ของเราที่มันเป็นแบบนี้ครั้งแล้วครั้งเล่า

[Chorus]

คุณมีดวงตาที่ชวนฝัน เหมือนกับเจมส์ ดีน

และฉันก็มีริมฝีปากสีแดงแบบที่คุณชอบ

และเมื่อเราถึงจุดที่ต้องแยกกันไป พวกเราก็กลับมาหากันได้ในทุกๆครั้ง

เพราะพวกเราไม่เคยเปลี่ยนรูปแบบให้ต่างออกไป

พวกเราไม่เคยเปลี่ยนรูปแบบให้แตกต่างไป

คุณผมยาว ทรงเสยไปด้านหลัง และสวมเสื้อเชิ๊ตสีขาว

ส่วนฉันสวมกระโปรงสั้นรัดรุูป และมีรูปลักษณ์ของผู้หญิงที่ดี

และเมื่อเราถึงจุดที่ต้องแยกกันไป พวกเราก็กลับมาหากันได้ในทุกๆครั้ง

เพราะพวกเราไม่เคยเปลี่ยนรูปแบบให้ต่างออกไป

พวกเราไม่เคยเปลี่ยนรูปแบบให้แตกต่างไป

[Verse 2]

ชีวิตมันก็เป็นแบบนี้ เขาไม่สามารถใช้สายตาแหลมคมของเขาจดจ่อไปบนท้องถนนได้อีกแล้ว

เขาพาฉันมาถึงบ้าน ไฟทั้งหมดถูกปิด และเขากำลังจะถอดเสื้อโค้ท

ฉันพูดขึ้นว่า ฉันได้ยินมาว่า คุณเดทกับผู้หญิงอื่นอยู่กับผู้หญิงอื่นอยู่

เขาพูดว่า “สิ่งที่คุณได้ยินน่ะเป็นเรื่องจริง แต่ผม

ไม่สามารถหยุดคิดถึงคุณได้เลย” และผมก็…

ฉันบอกกลับไปว่า “ฉันก็เคยเป็นแบบคุณเหมือนกัน แค่บางเวลานะ”

[Chorus]

[Bridge]

ช่วยพาฉันกลับบ้านที

แค่พาฉันกลับบ้าน ใช่แล้ว

แค่คุณพาฉันกลับบ้าน

(out of style)

(เปลี่ยนรูปแบบในวังวนนี้ให้แตกต่างออกไป)

[Shortened Chorus]

คุณมีดวงตาที่ชวนฝัน เหมือนกับเจมส์ ดีน

และฉันก็มีริมฝีปากสีแดงแบบที่คุณชอบ

และเมื่อเราถึงจุดที่ต้องแยกกันไป พวกเราก็กลับมาหากันได้ในทุกๆครั้ง

เพราะพวกเราไม่เคยเปลี่ยนรูปแบบให้ต่างออกไป

พวกเราไม่เคยเปลี่ยนรูปแบบให้แตกต่างไป